Ο Κώστας Καραμανλής, επιστρέφει. Και επιστρέφει για να μείνει στο πολιτικό προσκήνιο...

Για πρώτη φορά μετά το 2009 οπότε και αποχώρησε από την ηγεσία αρχικά της χώρας και εν συνεχεία του κόμματός του, ο Κώστας Καραμανλής προχωρά σε μια κρίσιμη πολιτικά, στιγμή σε παρέμβαση στο πολιτικό γίγνεσθαι με αφορμή τα νέα μέτρα εξαθλίωσης των Ελλήνων πολιτών που ετοιμάζεται να λάβει η κυβέρνηση κατ'εντολήν της τρόϊκα.

ΔΕΙΜΟ-ΚΡΑΤΙΑ ΕΝ ΕΛΛΑΔΙ

Δείμος, γιος του θεού Άρη, ήταν κατά τη μυθολογία η ενσάρκωση του πολέμου που μαζί με τον αδερφό του Φόβο «ολοκλήρωναν» την καταστροφή. Βέβαια για να κατανοήσουμε την διαφορά των λέξεων «Δημο-κρατία» (όπου Δήμος ίσον λαός) και «Δειμο-κρατίας» (όπου Δείμος ίσον πόλεμος) θα χρειαστούμε να ανατρέξουμε στις ρίζες της γλώσσας μας, η οποία (Ελληνική γλώσσα) διδάσκεται και είναι άξια σεβασμού παγκοσμίως πλην της Ελλάδας όπου εξευτελιστικές καρικατούρες που κυκλοφορούν ανάμεσά μας, την αποκαλούν «νεκρή»! Ακριβώς αυτή η μέθοδος εφαρμόζεται όταν κάποιος για να ολοκληρώσει το «έργο» του από την φοβία της ανωτερότητας του αντιπάλου, προσπαθεί να τον μειώσει (τον αντίπαλο). Και κάπως έτσι, βρεθήκαμε να βιώνουμε όλα αυτά τα γεγονότα καθημερινώς και το χειρότερο, να τα δεχόμαστε χωρίς αντίδραση.

Πήραμε μια Μερσεντές, βάλαμε κάτω από το καπό μια μηχανή Ζάσταβα, γιατίαυτήν είχαμε, και βγήκαμε στην ωτοστράντα.

Το πιο σημαντικό ερώτημα για την οικονομία της Μεταπολίτευσης είναι, νομίζω το εξής: Γιατί καμμιά κυβέρνηση δεν ασχολήθηκε με το εμπορικό ισοζύγιο, και γιατί όποτε κάποιοι ελάχιστοι το έθεταν στο δημόσιο διάλογο, δεν τους άκουγε κανένας.

Το εμπορικό ισοζύγιο, η διαφορά ανάμεσα σε εξαγωγές και εισαγωγές, ήταν αρνητικό από το 1962 και με γενικά αυξητική τάση μέχρι το 2008. Είχαμε σωρευτικά το δεύτερο μεγαλύτερο έλλειμα στην ευρωζώνη και στην ΕΕ των 17 μετά την Πορτογαλία.

Το βάθος της κρίσης στην Ελλάδα οφείλεται σε αυτή την μακροχρόνια και θεμελιακή αδυναμία -- οτι δηλαδή η παραγωγική βάση της χώρας δεν μπορούσε να υποστηρίξει τις δαπάνες που έκαναν τα νοικοκυριά και το κράτος.

Κάτω τα χέρια από τον Καραμανλή ….

Κάτω τα χέρια από το μοναδικό κεφάλαιο που διαθέτει η Ελλάδα αυτήν την στιγμή για να μπορέσει κάποια στιγμή να σταθεί στα πόδια της.

Επειδή γνωρίζω όμως ότι οι Έλληνες στο μεγαλύτερο ποσοστό τους είναι ανενημέρωτοι ή ακόμα και  αδιάφοροι για οτιδήποτε δεν έχει να κάνει με το προσωπικό τους βόλεμα ή την δική τους τσέπη θα εξηγηθώ ευθύς αμέσως γιατί μιλάω για κεφάλαιο, γιατί μιλάω για εγγύηση μιας βιώσιμης Ελλάδας όχι για τους ξένους και τους δανειστές αλλά για τον ίδιο τον λαό.

Οι βολικοί ελληνικοί μύθοι και η πραγματικότητα που ξεβολεύει...

Σκηνή από διαδήλωση. Λέει ένας απεργός: Εγώ προσελήφθην με το ΑΣΕΠ, γιατί ξεκινάνε από μένα; Λέει μια διαδηλώτρια: Να με αξιολογήσουν, να με κρίνουν όσο αυστηρά θέλουν και αν δεν κάνω να με απολύσουν, αλλά έτσι οριζόντια, δεν το δέχομαι.

Νομίζω ότι περίπου κάπου εδώ, κάπου τώρα, έφτασε η ώρα που αρχίζει και γίνεται καθαρό σε όλους τους συμπολίτες μας τι συνέβη αυτά τα 4 χρόνια. Αρχίζει να αποκαλύπτεται η μεγάλη απάτη, τελειώνουν τα ψέματα. Αυτό που προσπάθησαν όλοι να μας κάνουν να ξεχάσουμε είναι ότι το 2009 ήταν το κράτος που χρεοκόπησε.

Η δικιά μας φούσκα δεν ήταν η Lehman Brothers και οι τράπεζες, δεν ήταν το real estate, δεν ήταν οι τουριστικές κατοικίες. Ήταν το κράτος που ξόδευε 24 δις το χρόνο παραπάνω απ’ όσα είχε.

Κάτω τα χέρια απ’ τον Καραμανλή......

Γράφει ο Λάμπης Π.

Για τις συνέπειες δεκαετιών Πασοκικής λαίλαπας κάποιοι μυστήριοι προσπαθούν να κατηγορήσουν τον ΚΚβ’ γιατί δεν μπόρεσε λέει να τις αντιμετωπίσει.

Τι να πρωτοαντιμετωπίσει; Την Πασοκική νοοτροπία, το χρηματιστήριο, την Ζήμενς, τα υποβρύχια, τους εξοπλισμούς, την Ολυμπιάδα, την Πασοκική συμμορία;